Beste plantenvrienden,

Het is alweer een tijd geleden dat ik jullie vertelde over mijn planten perikelen.

Wat is er allemaal gebeurd in de tussentijd?

Het was droog, en de andijvie heeft het loodje gelegd.. In een potje op een dak met veel wind en te weinig water is het inmiddels verdwenen in de compost-ton van de zimmerhoeve;) Maar inmiddels weer andijvie gegeten (met al die kou en regen krijg je weer zin in stamppotjes), deze keer laat ik m eerst wortel schieten in water. Wie het wel super goed doen zijn de preikontjes! Die wortelen als een tierelier dus zullen het goed blijven doen de komende weken.

Maar wat is er intussen gebeurd op de boerderij?

Toen ik eindelijk weer als vrijwilliger mocht bezoeken keek ik mijn ogen uit!! Alles heeft heerlijk staan groeien, met de hulp van de enkele vrijwilligers en vaste krachten hebben de plantjes de droogte goed doorstaan. Er is weinig gezaaid dit voorjaar, maar wat er nog was laat zich van z’n beste kant zien. De tijm, lavendel, rozemarijn en salie hebben zich uitgebreid toen ze hun kans zagen. Zonder ons red de natuur zich prima, zou je denken.

Maar dan ook de opgeschoten uitlopers van de iepen, tsja..gek genoeg zijn we daar niet zo blij mee. Dus konden we onze frustratie van deze rare tijden daarmee lekker weg knippen en krijgen geliefde plantjes daardoor weer meer licht. Trouwens, die jonge scheuten zijn wel weer geliefd bij de schapen en geiten.Bij het knippen komen ze graag even kijken in de hoop een hapje te krijgen.

En terwijl ik zo bezig ben denk ik; “ach, wat is er eigenlijk zo belangrijk, wat zou ik nog meer moeten?” Met mn handen in de aarde, op dit moment, ben ik simpelweg gelukkig op de Zimmerhoeve:)