“Nature, you can throw her out with a pitchfork, but she’ll keep on coming back” (Horace)

Het voorjaar begon mooi ondanks dat de regen met bakken de hemel uitstroomde. Er was nauwelijks nieuw zaad gestrooid en toch stond de bloemenbak vol met bloemen. Wat eind augustus vorig jaar nog gezaaid was had er een wintertje over nagedacht en is daarna dit jaar twee keer zo groot opgekomen.Maar terwijl de ene na de andere soort elkaar afwisselde, en na enkele maanden zelfs de loeffa ontkiemde, waren er vreemde zaken op gang gekomen op de boerderij…Zo zwaaiden de frisgroene stengels van wat aardperen je toe wanneer je langs kwam, je zwaaide terug en keek naar beneden want ze waren nog geen meter hoog.

En op de composthoop kwamen spontaan wat pompoenplantjes omhoog, zoals ieder jaar. In plaats van ze er allemaal uit te halen (zoals aangeraden) besloot je ze nog even te laten staan, want het was zo’n leuk gezicht!
En in de kas kwam er halverwege de maand mei zomaar een klein zonnebloempje omhoog, tja, zeker iemand een zaadje laten vallen.Afijn, het was wel heel gezellig zo, met al dat nieuwe leven.

Maar als je wat groeit z’n gang laat gaan.. De Aardpeer heeft de bak overgenomen. 2 tot 3 meter hoog en nog niet in bloei. Zie het dan maar eens over je hart te verkrijgen om de pompoenplanten weg te halen…

Wij kijken verbijsterd toe!