In de tuinen wieden we slechts met mate ‘onkruid’. Veel wilde planten hebben nuttige eigenschappen voor hun omgeving (anders zouden ze daar niet groeien), zoals:
- een geur die schadelijke insecten verdrijft,
- of juist bijen e.d. lokt, zodat omringende planten beter worden bevrucht,
- meststoffen uit de grond bereikbaar maken voor andere planten,
- mulchmateriaal (plantenresten laten liggen verbetert de bodemstructuur en het bodemleven, bovendien droogt de grond minder snel uit)
In de border naast de varkenswei maken we van deze nuttige eigenschappen tussen planten onderling optimaal gebruik door ze in bepaalde groepen bij elkaar te plaatsen in zogenaamde plantgildes. Slechts af en toe zullen spontaan groeiende planten worden verwijderd, alleen diegene die invasief zijn en andere planten dreigen te overwoekeren.
Daarnaast zijn veel wilde planten voor ons mensen ook gewoon eetbaar, iets wat we zo langzamerhand dreigen te vergeten, omdat we steeds minder gevarieerd zijn gaan eten door grootschalige landbouw in mono-culturen, en eenzijdig voedselaanbod in winkels. Zie ook de Recepten op deze site.
